Milli Edebiyat Dönemi’nde Hikâye, Milli Edebiyat Dönemi Hikâyesinin Özellikleri, Milli Edebiyat Dönemi Hikâyesinin Önemli Temsilcileri
Bu dönemin en önemli özelliği Ömer Seyfettin’in yayımladığı “Yeni Lisan” makalesiyle birlikte uygulanmaya başlayan dilde sadeleşme hareketidir. Sağlanan dil birliğiyle birlikte milli bir anlayışla Anadolu’ya ve Anadolu insanına yönelen sanatçılar, hikâye türüyle toplumsal temaları daha çok işlemeye başladılar.
Milli Edebiyat Dönemi Hikâyesinin Özellikleri
1. Dilde sadeleşme hareketiyle son derece sade bir dil kullanıldı.
2. Sanatçılar İstanbul dışına çıkarak Anadolu insanının yaşamını konu edinmeye başladılar.
3. Anadolu’da gözlemledikleri deneyim ve yaşantıları işlediler.
4. Bu dönemde sanat toplum için anlayışı hakimdir.
5. Cehalet, yurtseverlik, çağdaşlaşma, geri kalmışlık, halkın çektiği sıkıntılar gibi temalar işlenmiştir.
6. Toplumun her kesiminden insanlar hikâyelerde yer almaya başlamıştır.
7. Kahramanlar ruhsal ve fiziksel tasvirlerle yaşadıkları çevre içerisinde anlatılmaya çalışılmıştır.
Milli Edebiyat Dönemi Hikâyesinin Önemli Temsilcileri
* Ömer Seyfettin
* Refik Halit Karay
* Halide Edip Adıvar
* Yakup Kadri Karaosmanoğlu
* Reşat Nuri Güntekin
* Aka Gündüz
Ömer Seyfettin (1884 – 1920)
1. Milli Edebiyat Döneminin en büyük hikâye yazarları olan sanatçı Balıkesir’in Gönen ilçesinde doğdu.
2. Maupassant tarzı (olay hikâyesi) hikâyenin Türk edebiyatındaki kurucusudur.
3. Genç Kalemler dergisindeki yazılarıyla tanındı.
4. 11 Nisan 1911 tarihinde yayımladığı “Yeni Lisan” makalesi Milli Edebiyatın başlangıcı olarak kabul edilir.
5. “Yeni Lisan makalesi edebiyat dilinde yapılan bir devrim olarak görülür.
6. Eserlerinde sade ve anlaşılır bir dil kullanmıştır.
7. Hikâyelerinin konusunu çocukluk ve askerlik anıları, tarihi olaylar, menkıbeler, gündelik yaşam, fıkralar ve efsanelerden almıştır.
Bazı Önemli Eserleri
Hikâyeleri: Falaka, Bomba, Beyaz Lale, Kızıl Elma, Yüksek Ökçeler, Gizli Mabet, Yalnız Efe, Bahar ve Kelebekler, Pembe İncili Kaftan, Kurumuş Ağaçlar, İlk Düşen Ak
Romanları: Efruz Bey, Yalnız Efe, Ashab–ı Kehfimiz
Şiir: Doğduğum Yer
Tiyatro: Mahçupluk İmtihanı
Çatışma: Farklı düşünceler, duygulara sahip insanların hayat tarzından dolayı yaşadıkları anlaşmazlık, uyuşmazlık, karşıtlık gibi gerilim durumlarına çatışma denir.
Tema: Bir edebi metinde işlenen ve soyut olan görüş ve düşüncelere tema denir.
Konu: Bir metinde temanın somut hale getirilerek aktarılmasına denir.
İç Monolog: İnsanın iç dünyasını okuyucuya aracısız aktarmayı hedefleyen, mantıklı bir sıra içinde dil bilgisi kurallarına uyarak doğrudan okuyucuya aktarılmasına denir.
Ahenk: Uyum anlamına gelen ahenk; ölçü, kafiye, redif, ses benzerlikleri, asonans, aliterasyon gibi unsurlarla sağlanır.
Söyleyici: Şiirde şairin sesini ve söyleyişini emanet ettiği ve şiirde konuşan kişidir.
Zihniyet: Ele alınan bir metnin geçtiği dönemdeki siyasi, sosyal, dini, ahlaki, ticari yaşamın birlikte meydana getirdiği ortama denir.
Nazım Birimi: Bir şiirde anlam bütünlüğün sağlayan en küçük birime denir.
Milli Edebiyat Döneminde Hikâye, Milli Edebiyat Dönemi Hikâyesinin Özellikleri, Milli Edebiyat Dönemi Hikâyesinin Önemli Temsilcileri, Milli Edebiyat Dönemi, Ömer Seyfettin, Olay Hikayesi, Yeni Lisan makalesi, makale,
