AHMEDİ’NİN GAZELLERİ
Ahmedi (14.yy), gazel, kaside ve mesnevilerindeki sanat seviyesi ve söyleyişi asrının öteki şairlerinden üstündür.
GAZEL 1
İlet benim selâmumı dildâra iy sabâ
İlet benim selâmumı dildâra iy sabâ
Arz eylegil peyâmumı ol yâra iy sabâ
Dağıt benefşe saçları gül yanağ üstine
Saçgıl abîr ü anberi gülzâra iy sabâ
Pinhân var yarün tapusına varursan
Gösterme kendözini sen ağyâra iy sabâ
Çün gizlü râzuma seni ben mahrem eyledüm
Billâh eytme râzumı deyyâra iy sabâ
Bîçâreliğümi benüm ol yâre arza kıl
Bâşed ki bula derdüme bir çâre iy sabâ
Vuslat güline irmez elüm pes niçesi ben
Bunca tahammül eyleyem ol hâra iy sabâ
Digil ki ahmedi’ye niçe zahm urasın
Gammâz gamzelü gözi mekkâre iy sabâ
Cânâ Ne Leb-durur Bu Ne Yâkût-ı Nâb Olur
Cânâ ne leb-durur bu ne yâkût-ı nâb olur
Kim lal anuñ odından eriyüben âb olur
Yañaguñ üzre zülfüñi görüp göñül didi
Zi hoş benefşe kim gül-i sürha nikâb olur
Nergis gözüñ humârını göreli gözlerüm
Şol câna beñzedi ki içi tolu şerâb olur
Senden cüœa kılan beni bula cezâsını
Şol gün ki az günâha katı çoh ikâb olur
Didüm firâkuñ odına yahma beni didi
Kim âşıkuñ gözi yaş u bagrı kebâb olur
Virme baña azab didüm ışkuña didi
Âşıklaruñ nasîbi cihânda azâb olur
Didüm irem visâlüña remz-ile gözlerüñ
Didi ki Ahmedî bu ne yañlış hisâb olur
Cânda Işkun Olalıdan İhdâs
Cânda ışkuñ olalıdan ihdâs
Geldi binüm başuma çoh ahdâs
Işkuñı tâ ebed komaz göñlüm
K’ol ezelden-durur baña mirâs
Seni sever kamusı pîr ü cüvân
Cân virür yoluña zükûr u ünâs
İrse agzuñ yarı yire göreler
Keyfe yuhyi’l-izâme fî’l-ecdâs
Ne-durur akl ışk olan yirde
N’ola saleb çü çeng ura dilhâs
Agzuñ añsam ola ibâret-teng
Saçuñı disem uzanur ebhâs
Işksuz itme Ahmedî göñlin
İy ki sensin şikestelere gıyâs
Cân Saçunun Girihinden Dilemez Ki Ola Necât
Cân saçuñuñ girihinden dilemez ki ola necât
Hoş hevâdur hevesi bu ki bula anda vefât
Hasretinden yüzüñüñ yile varur bâg-ı bahar
Hacletinden lebüñüñ yire girür âb-ı hayât
Agzuñuñ dürci zekâtın taleb itmek dilerem
N’ideyim farz degül lal-ile lü’lüye zekât
Hareketden elif itmişdür ibâ kâmetüñüñ
Elifine n’ireden girdi bu mevzûn harekât
Her kişi kim yüzüñüñ zikri vü fikri-y-le ölse
Seyyi’âtına bedel olmaya dürlü hasenât
Gözlerüñ oynayıcah akl-ıla mensûbesi anuñ
Kime ferzin sürer-ise ola bir şâh-ıla mât
Diledüm kim irişem der-gehüñe akl didi
Karrebe’n-nefs vekıf fî arasâti’l-arefât
Ahmedî’yi kamu fakr-ıla selâtine degin
İşigüñde gören eydür zi refîü’d-derecât
Cân Sayd İder Gözün Bu Cihâna Belâ Mıdur
Cân sayd ider gözüñ bu cihâna belâ mıdur
Peykân urur cigerlere tîr-ı kazâ mıdur
Zülfüñ kohusı-y-ıla muattar-durur hevâ
Bu ûd mı ya anber ü müşg-i Hıtâ mıdur
Işkuñda oda yandum u hâlümi sormaduñ
Cân virdügüm yoluñda senüñ pes hebâ mıdur
Sinüñ baña cefâdur u binüm saña vefâ
Mihr ü vefâ mukâbili cevr ü cefâ mıdur
Ben gözlerüñe fitne vü hayrân ol beni
Zâr öldürür günahsuz işbu revâ mıdur
Işkuñ diler ki döke gözüm yüz suyın yire
Bî-gâneyi koyup kamu kasd âşinâ mıdur
Zâr iñler Ahmedî bigi her gice andelîb
Ol dahı ışka bencileyin mübtelâ mıdur
Cân Yüzün Zülfüni İster Rûzu Şeb
Cân yüzüñ zülfüñi ister rûz u şeb
İşideli bu sözi kılur taleb
Nîşe ditrer âfitâb irmedi-se
Yañaguñ ışkından aña tâb-ı teb
Gül yüzüñe beñzenem didügi-çün
Yile virdi hırmenin ol bî-edeb
Leb akîk u zülf anber ten harir
Nîşe oldı göñlüñ âhen iy aceb
Cân yüzüñüñ zikr-ile bulur nişât
Bülbüle gül kohusı virür tarab
Yaşumı yüzümde her ki göre dir
Bir arada yaraşur lal ü zeheb
Işkuñuñ câmı-y-la mest olmışdı cân
Yaradılmadın dahı bâg u ineb
Ol lebi yâd itdügüñce Ahmedî
Lafzuñ agzuñda olur kand u ruteb
Çün Acemde irdi kemâle sözlerüñ
Fe’t-teh ebvâbe’l-maânî fî’l-Arab
Cemâlün Fikri Aklumı Şehâ Ser-geşte-hâl Eyler
Cemâlüñ fikri aklumı şehâ ser-geşte-hâl eyler
Teâlallah zi sâni kim cemâli ber-kemâl eyler
Abîr ü tâze nesrînden saña zülf ü cebîn ider
Gül-ile anber-i terden saña hadd-ile hâl eyler
Senüñ zîbâ cemâlüñi gören kişi acâyibdür
Ki bir lahza firâkuña nicesi ihtimâl eyler
Hezârân âşıkuñ kanın içer her dem gözüñ Yâ-Rab
Nice mihrâb ehlidür bu kim bunca vebâl eyler
Selâsil zülfüñüñ ışkın diler göñül başa ilte
Aceb-durur ki bu mecnûn ne sevdâ-yı muhâl eyler
Halâl uyhuyı gözüme harâm itdi senüñ derdüñ
Harâmî gamzeñe ışkuñ bu kanumı helâl eyler
Niçe kim Ahmedî sinüñ lebüñ vasfını zikr ider
Ter ü şîrîn-hadîs eydür ne hoş rengîn hayâl eyler
etiketler: gazel, gazel nedir, gazel örnekleri, Ahmedî, Ahmedi gazelleri, Ahmedî kimdir,